فاصله های خوب
بعضی فاصله ها بهتره که همیشه وجود داشته باشه ، اینجوری دیگه لذت فاصله و همه ی اون احساسی که می تونه بوجود بیاد باقی می مونه.
نمی دونم چرا آدما تا بهشون می گن که بین دو چیز فاصله هست همه هم و غم شون این می شه که فاصله رو بردارن و یادشون می ره گاهی شاید بقای یه اتفاق یا هر چیز دیگه به حفظ اون فاصله هست.
مثل فاصله زمین و خورشید ...
همیشه همینطور بوده ...
وقتی با یکی حرف می زنی تا کمی سبک بشی می بینی طرف مقابل غم و دردش بیشتر از توئه و تو دیگه روت نمی شه با اون حرف بزنی .
چرا آدما فکر می کنن تنها اونا غمگین ترین آدمای دنیان؟
شاید اینجوری بهتر باشه
بعضی مواقع باید دروغ بگی تا یه کاری انجام بشه , اصلا دلم می خواد دروغ بگم . حالم بهم می خوره ازاین زندگی کوفتی...
این روز ها ...
آسمان دلم ابریست
خدایا تو بگو ...
سهم من از تب خورشید کجاست؟
دیرگاهیست که اینجا هستم
من و تنهائی و ابر
. . . . .
آسمانم بغضی،
تا فراسوی نم و قطره ی باران دارد
و نگاهی که شکست . . .
و نگاهی که گریست . . .
و نگاهی که تو را،
در همین جا گم کرد