حال و روز این روزهایم همین طوری -1



آواز پرندگان را می شنوم

و فکرم را به دانه هائی می دوزم

که دستهای سخاوتمند شهر ،

هر روز از پنجره های بدون لبه هدر می دهند .

راستش را بخواهی،

آسمان غایت زندگی پرنده هاست، اما

از زمین دانه برچیدنشان تقصیر پنچره هاست ...












نظرات 2 + ارسال نظر
روناک سه‌شنبه 14 مرداد 1393 ساعت 09:47

به به آقای نویسنده است من دارم

به به به شما بانوی خواننده که من دارم

الـــی ... سه‌شنبه 21 مرداد 1393 ساعت 09:56 http://goodlady.blogsky.com

هر جا که هستی باش زیر سقف این شهر
با این بهانه آسمان را دوست دارم...

بعضی وقتها هم هست زیر سقف آسمونه اون شهر کسی نیست که به بهونه ش آسمون رو دوس داشت :|
گمونم پرنده باشی و بی دلیل آسمون رو دوس داشته باشی بهتره :)

+خوش برگشتین مهندس :)

مرسی بانو
دستم اهل نوشتن هست اما ذهنم خسته می کند دست های مرا

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد