آدم تو روز تولدش اینقدری که از بانک ها و ایرانسل و همراه اول پیامک تبریک دریافت می کنه از فک و فامیل و دوستاش دریافت نمی کنه ... دارم به این نتیجه می رسم که ناگهان چقدر زود دیر می شود و من هنوز درگیر متعادل کردن زندگی و کار و آرمان و آروزو هامم . از یک سالی که گذشت با همه تلخی و شیرینیش راضی بودم ...
پشت پرچین های بی حوصله،
آنجا که امتداد دشت به استدلال می رسد،
گاو ها شیرشان بوی روزنامه می داد
و قصاب ها،
تمدن را سلاخی می کردند
پشت پرچین های بی حوصله که باشی
این ور و آن ورش توفیری ندارد
آسمان همین رنگ است ...
اینجا به دل سپردن من گیر داده اند
مشتی اجل به بردن من گیر داده اند
اینجا همیشه آب تکان می خورد از آب
اما به اب خوردن من گیر داده اند
مانند شمع در غم تو آب می شوم
مردم به فرم مردن من گیر داده اند
....
فرامرز عرب عامری
و آدمها،
همواره یادشان می رود
که درختان برای رسیدنشان به آسمان می رویند
نه برای سوختن و نظاره کردن ستارگان ...
دنیا پر از انگاره هائیست که آدم را امیدوار می کند. امیدوار به زندگی , به حیات و به هر چه که مفهوم سرزندگی را می توان با آن قیاس کرد. گاهی انتظار ها و رویاهامان بلند پروازانه می شوند وگرنه ما هم آدمهای معمولی و ساده ای هستیم شبیه همه اطرافیانمان ...