خودتان را نبازید ...


فرقی نمی کند که از کجای زندگیت شروع کرده باشی و یا اصلا کجای این کره خاکی پا به عرصه وجود گذاشتی،یا اصلا رئیس جمهور بورکینافاسو هستی و یا یک کفاش دوره گرد در خیابان های نیویورک ، محکومیم که همیشه آماده باشیم برای پستی بلندی های زندگی، چون تنها جاده هموار و یکنواخت زندگی ما درست در پایانش اتفاق می افتد درست در لحظه مرگ ...

نظرات 5 + ارسال نظر
الــــــــــی... پنج‌شنبه 23 آذر 1391 ساعت 16:37

شب شب اشک و تماشاست اگر بگذارند
لحظه ها با تو چه زیباست اگر بگذارند

فکر یک لحظه بدون تو شدن کابوس است
با تو هر ثانیه رؤیاست اگر بگذارند
.
.
اگر بگذارند...
هیچ چیز هیجان انگیزتر و باشکوه تر از اتفاقی نیست که قراره بیفته
حتی اگه اون اتفاق....!

فرقی نمیکنه اولش چی بوده
وسطش چیه
مهم آخرشه
که خوبه
همین...
رسیدن بخیر آقاااااا

:)

مرسی بانو

رسول شنبه 25 آذر 1391 ساعت 20:54

به قول شاعر:
دست از طلب ندارم،تا کام من برآید
یا تن رسد به جانان،یا جان ز تن درآید..

آری این چنین است برادر

پگاه یکشنبه 26 آذر 1391 ساعت 11:34

از کجا معلوم آخرش هم هموار و صاف شه؟

با این اوصاف اونورم که میریم جهنم رسما دهنمون آسفالته

فری یکشنبه 26 آذر 1391 ساعت 18:23

تف به این زندگی ...

بپا نیافته رو صورتت، زندگی کلا تف سربالاست

فری سه‌شنبه 28 آذر 1391 ساعت 10:31

واقعا...

واقعا

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد