فضای معنوی هواپیما

 

 

دیشب جایتان خالی بود حسابی ، هواپیما را می گویم. همه با چهره هائی نورانی و معنوی پیاده شده بودیم. ذکر ائمه اطهار ورد زبان مسافران شده بود ... یا هوا خیلی خراب بود یا خلبان بار اولش ... هر چه که بود ما بیشتر قدر زندگیمان را دانستیم

نظرات 8 + ارسال نظر
پگاه سه‌شنبه 30 آبان 1391 ساعت 18:11

از تمام نوشته های اخیرت بیشتر دوسش داشتم. جالب نوشته بودی. مرسی.

قابلی نداشت بانو

بئاتریس سه‌شنبه 30 آبان 1391 ساعت 19:46


خوش حالم که سالمید

مرسی . منم همین طور

الــــــــــی سه‌شنبه 30 آبان 1391 ساعت 21:06 http://goodlady.blogsky.com

برای سلامتیه آقای راننده صلوات
اللللللللللللللللللللللللللللللللهم
صللللللللللللللللللللللللللللللللللللللل
علی
محمممممممممممممممممممممد
.
.
بازگشت شکوهمندانه تون را به زمین تبریک میگم مهندس
باید طوافتون کرد به جانه بچه م!

اون دنیا چه خبر؟
:)

اون دنیا هم امن و غارته

آرمین پنج‌شنبه 2 آذر 1391 ساعت 16:04

بنده هر وقت تلکابین سوار میشم قدر زدگیم را میدانم.
.
.
.
تاب زنجیری هم اضافه کنید

پس انشااله سفر هوائی هم قسمتتان شد مهندس جان

بهار دوشنبه 6 آذر 1391 ساعت 11:52

هرچند دارم جزییات موضوع را حدس میزنم ولی خدارو شکر که سالمید !

مخصوصا به اصفهان که میرسه نمی دونم آهنربا داره ، چی داره که میره رو ویبره :)

فری شنبه 11 آذر 1391 ساعت 14:04 http://fffery.blogsky.com/

الهی
خدا شما را برای ما حفظ کند

آمین یا رب العالمین

رسول شنبه 11 آذر 1391 ساعت 14:24

سلام..
"ایران ایر" یه ضرب المثل بین المللی داره که میگه:
پرواز کردن بال نمی خواهد،جگر(=...) میخواهد..
مرسی از وبلاگ قشنگت.

یعنی راست گفته با این صدا موتوری که تو هواچیما می پیچه و لرزه ای که به صندلی می افته تو نمی دونی خودت دچار رعشه شدی یا از هواپیماست

بهار شنبه 25 آذر 1391 ساعت 21:40

اااا بازم خلبان واسه چایی و ناهار نگه نداشت!

واسه همونه که استراحتش خوب نبوده

فکر کنم کم کم خودم باس بشینم - انوقده که رفتم این مسیر و عین کف دست شده واسم

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد