هر وقت قراره از اینجا برم به یه محیط جدید که با یه اداره یا نهاد د و ل ت ی کار کنم باید تمام برنامه هامو تعطیل کنم و دست به دعا وایسم تا ببینم کی نوبت کار من می رسه واقعا تهوع آوره کار تو همچین محیطی، الان یه هفته می شه که منتظره رفتن سر دکلم اما هر روز یه حرفی می شنوم و چیزی که بیشتر عصبی ام می کنه اینه که من واسه یه کار سه روزه می رم اما اینطور که بوش میاد شاید دو هفته طول بکشه، نمی دونم ...
اوه نه عزیزم اگه دو هفته نباشی من چی کار کنم ؟
برای سلامتی ام دعا کن :-)
yeki 2 roozie blogeto mikhonam
in dakal chie hamash migiiiiiiii!!!!?
ها؟ سکوی حفاری چاه نفت رو می گن دکل، سوال دیگه ای هست؟!
زندگی انیرانی چه جوریه؟
پسر عموی من بعد از سی و سه سال امریکا و کانادا بودن چند ماهی هست که اینجاست یک بار ازش نشنیدم اونجا اینجوری ایران اینجوری . سازنده یک نوع نیروگاه بادی هست و میگه درست همین پارتی بازی و کلک و.. در همونجا هست .
بحث کلک و پارتی نیست پروانه جان
بحث سر چیزای دیگه ای هست که اینجا جایش نیست
حتما در فرصت مقتضی دلیل این قیاس را با شما در میان خواهم گذاشت تا شما هم حال مرا در یابید.
من ایرانیم و به این مزیت افتحار می کنم اما اگر منصفانه نگاه کنیم ، شاید برخی رفتار ها و هنجار ها در ما هست که نبایست می بود و من با اینها مشکل دارم.
یکی از این رفتارها ، همین مثل ؛ چو فردا شود فکر فردا کنیم هست که من با اون مشکل دارم...
این پست شما باعث شد که من یک پست بگذارم. لینک را دنبال کنید. شاید حالتان خوش بشود.
ممنون محسن جان