بعضی روز ها همین جوری ، بی دلیل دلم برای شنیدن جمله ، همه می گن!!!، تنگ می شود. آدمهای این دور و زمانه هم عجیب شده اند با حسرتهایشان
کسی چه می داند؟! شاید فردا یا پس فردا یا روز بعدش یک اتفاق خوب در انتظار مان باشد، اما این دلیل نمی شود روزها ی افتضاحی را که در آن قرار گرفته ایم را به بهانه آینده تحمل کنیم یا کنار بیائیم،می خواهم بدانم که آیا می شود این روزها را هم زندگی کرد و لذت برد؟! لطفا موعظه نکیند!!!
دارم کم کم به این نتیجه می رسم از این به بعد جای گفتمان و صبر مقابله به مثل رو راه حل مشکلات دو طرفه کنم، اگه یکی خواست بکوبه تو صورتت ازش نپرس چرا، تو هم مجکمتر بکوب تو صورتش...
------------------
این روز ها عصبانیم