ما هم کم الکی نبوده ایم!

یکی از دوستان عزیز و قدیمی بنده دیروز طی ارسال ایمیلی روز تولدم را تبریک گفت، پیامش جالب بود و بعد از خواندنش بسیار خندیدم؛ چون به صورت فینگیلیش نوشته بود من آنرا عینا به فارسی تابپ می کنم و در زیر می آورم: 

سلام داش بابک 

امیدوارم که 120سال زنده باشی و روز تولدتو جشن بگیری، خوشحالم که دوست فهیمی همچون شما یک اردیبهشتیست، اردیبهشت ماه مردان بزرگ ایران زمین است؛ شیخ بهائی، فردوسی، عمر خیام ، بابک و ....... پیمان  

دل تنگی های من

امروز با اینکه روز تولدمه خیلی گند شروع شد و گندتر ادامه یافت

دگرگونی

وقتی روز تولدته همه خوشحال و شادن یا لا اقل اینطور نشون می دن، اما تو خودت خوشحال نیستی، یه حس غریبی تو دلته و داری به زندگیت فکر می کنی به کارای گذشته و نیومده ات فکر می کنی و می بینی چقدر از اون چیزی که خواسته بودی عقب تری ... 

امروز تولدمه و من یکسال پیرتر شدم و هنوز نمردم  

* پس نوشت : می گن هر بچه ای که بدنیا میاد یه رسالتی داره و اومده که یه کاری تو این دنیا انجام بده، خدایا بی زحمت به من خر بفهمون ، حتما لازم نیست همه دکتر بشن یه چندتا مریضم مثل من لازمه تو این دنیا... 

تولدم مبارکم باشه

خیام

جامی است که عقل آفرین می زندش 

صد بوسه زه مهر بر جبین می زندش 

این کوزه گر دهر چنین جام لطیف 

می سازد و باز بر زمین می زندش

جهان بینی

جهان برایم به دو قسمت تقسیم شده است ، جهان دیداری و جهان شنیداری؛ ما آدما هم گاهی اوقات عین ماشین آب روغن قاطی می کنیم و جای دیدن و شنیدن را اشتباه می کنیم، به همین خاطر کلمه ترکیبی گند زدن اختراع شد ...

* پس نوشت: هرکس جهان بینی خودش را دارد اما گاهی اوقات جهان دور و برت آنقدر تاریک می شود که نیازی به دیدن ندارد ...