زندگی همیشه جریان دارد. خواه در درونش باشی و خواه در کناره و نظاره گر - زندگی می گذرد ... و هر وقت که خسته شده ای کناری می ایستی و نفسی تازه می کنی و دوباره به راه می افتی . این خاصیت زندگیست اگر درست شنا کنیم ...
فرقی نمی کند کجای رندگی باشی اینکه فهمیده باشی یک جای مسیر اشتباه کردی کافیست که باقی راه را درست بپیمائی - و همیشه هم این راه - راه دلخواه تو نیست اما به خاطر درست بودنش به همه مسائلش می ارزد - سخت بود اما منم راه درست را انتخاب کردم ...
انگار عادت کرده ایم دور و برمان آدمهائی باشند که فکر می کنیم با ما فرق دارند و می توانند زندگیمان را عوض کنند - یادمان می رود که آنها هم مثل ما همین جا در دنیای ما بزرگ شده اند و توفیری ندارند در زندگی ما و باز هم حکایت قدیمی " کس نخارد پشت من ... برای ما صادق است
هر روز که بر روزهای عمرمان افزوده می شود- دنیا هم بزرگ می شود - دنیائی مملو از مسئولیت ها - تجربه ها و حتی شادی ها و غم ها. البته نمی توان نقش گذشته را در زندگی امروزمان کتمان کرد - همه مان نقاط عطف و تیر ه ای در آلبوم زندگیمان وجود دارد اما فراموش نکنیم باز هم فرصت برای زندگی بهتر وجود دارد ...
پای حرفهای دیگران که می نشینی یک دنیا حرف دارند و تمام نمی شود - اصلا طوری می شود که دیگر ناراحتیهایشان و حرفهایشان برایت فرقی نمی کنند- کلهم سنگ می شوی - سنگ صبور...