عمر انسان

 

 

دیروز به یکی از دوستان گفتم طوری حرف می زنی که انگار شونصد سال عمر داری و اون عزیز فرمود که چه بسا بیشتر از آن هم داشته باشم شاید 1500 و یا حتی 2000 سال و یا اصلا بیشتر از اون. 

من کم کم داشتم خودم را برای التماس و استغاثه از درگاه باری تعالی جهت شفای این دوست عزیز آماده میی کردم که بعد از شنیدن دلایل منطقی آن دوست انگشت تحیر به لب گزیدم. 

تقریبا توجیه اش اینگونه بود که مولکول ها و سلولها تجزیه پزیرند ولی اتم ها به همین راحتی و مفتی تجزیه نمی شوند و آگر هم بخواهیم آن را تجزیه کنیم تازه باید برویم عضو ان پی تی شویم تا به ما اجازه فعالیت صلح آمیز هسته ای را بدهند و باقی ماجراها... 

این یعنی ما انرژی بالائی را برای تجزیه اتمی نیاز داریم که در واقع اتم نهایتا به صورت انرژی در می آید. 

با احتساب اینکه از بدو شروع فعالیت کره زمین با کسر مقادیر کمی از اتمهائی که در راکتور های اینور و اونور آب به انرژی مبدل می شوند مابقی در طبیعت و ایضا ما وجود مستمر دارند لذا نتیجه می گیریم که ما عتیقه ای بودیم و خود خبر نداشته ایم. قدر خود را بدانید و مراقب خود باشید و گرنه اون دنیا باید جواب میراث فرهنگی را هم بدهیم. 

بدورد

نظرات 2 + ارسال نظر
ناهید جمعه 3 اردیبهشت 1389 ساعت 17:01




حالا که فهمیدم چقدر ارزش دارم تغییر چهره می دم

همه مون بهتره که خودمونو تغییر بدیم

الی پلی شنبه 4 اردیبهشت 1389 ساعت 16:23 http://elipeli.blogsky.com

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد