جائی خواندم که انسانها هیچ وقت از زندگی در دنیا و زنده ماندن سیر نمی شوند اما انگار خلاف این حرف هم وجود دارد؛
دنیا دارد مملو از انسانهائی می شود که تنها منتظر بهانه ای برای خداحافظی اند. بهانه های کوچکی مثل آزادی ، هویت و استقلال که این روز ها واژه های غریبی شده اند ...
سلام
خوبی؟
ممنون از این همه محبت بی دریغت
سبز باشی
یه سوال بپرسم:
چرا وقتی میام تو بلاگت حس میکنم صاحب این خونه خیلی نا امیده؟
خسته نباشید واقعا
خب نا امیدم دیگه :-)
ولی کم کم امیدوار می شم به لطف یزدان و بچه ها